axşam

axşam
I
сущ. вечер:
1. часть суток от окончания дня до наступления ночи. Axşam düşən kimi с наступлением вечера, bütün axşamı весь вечер, hər axşam каждый вечер, axşamı gözləmək ждать вечера, axşama qədər до вечера, axşama yaxın к вечеру; axşamlar по вечерам, axşamdan с вечера
2. какое-л. общественное собрание в вечернее время. Balet axşamı вечер балета, ədəbi axşam (gecə) литературный вечер, ənənəvi axşam традиционный вечер, yeni il axşamı новогодний вечер, yubiley axşamı юбилейный вечер, mahnı axşamı вечер песни, poeziya axşamı вечер поэзии, S. Vurğunun xatirə axşamı (gecəsi) вечер памяти С. Вургуна, axşamda на вечере; bazar axşamı суббота, çərşənbə axşamı вторник, cümə axşamı четверг, axşam yeməyi ужин
II
прил. вечерний:
1. относящийся к вечеру как части суток. Axşam vaxtı вечерняя пора, вечернее время
2. происходящий, работающий, выходящий по вечерам. Axşam verilişi вечерняя передача, axşam qatarı вечерний поезд, axşam qəzeti вечерняя газета, axşam yoxlanışı вечерняя проверка, axşam kursları вечерние курсы, axşam (növbəli) fəhlə-gənclər məktəbi вечерняя (сменная) школа рабочей молодёжи, axşam növbəsi вечерняя смена, axşam sağımı вечерний удой, axşam seansı вечерний сеанс, axşam tamaşası вечерний спектакль, axşam xəbərləri вечерние новости, axşam şöbəsi вечернее отделение (вуза)
III
нареч. вечером. Bu gün axşam сегодня вечером, dünən axşam вчера вечером, sabah axşam завтра вечером, səhər və axşam утром и вечером; günü axşam eləmək (etmək) harada провести день до вечера где
◊ axşamınız xeyir! добрый вечер!; axşamın xeyirindən sabahın şəri yaxşıdır утро вечера мудренее

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Смотреть что такое "axşam" в других словарях:

  • axşam — is. Günəşin batmasından gecənin başlanmasına qədər olan vaxt, günbatan vaxt. Axşam növbəsi. Axşam məktəbi. Axşam İstanbula çatdıq. – Axşam vaxtları kəndin kənarında durub yaşıl çəmənlərə tamaşa eləyəndə görərsən ki, naxır üz qoyub kəndə gəlməyə.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • axşam — akşam, I, 107 …   Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini

  • səhər-axşam — z. Həm səhər, həm axşam; hər vaxt, hər zaman, bütün günü. Dənizkənarı park səhər axşam adamlarla dolu olur. Qız anasına səhər axşam baş çəkir. – Göyərçin hər səhər axşam Araz sahilinə uçub, bir müddət o tayı seyr edir. M. Rz.. Dəniz dalğalanar… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • işa’ — ə. axşam …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • məsa’ — ə. axşam …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • şam — 1. is. <ər.> İçinə fitil qoyulmuş piyli maddələrdən hazırlanan silindrik işıq ləvazimi. Yanır qəribanə kənd axşamları; Titrək işıqlarla məscid şamları. S. V.. Çapıq Abbas cibindən uzun bir şam çıxarıb ortaya qoydu. S. Rəh.. // Lampa və s.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • şəvinix’ — (Cəbrayıl, Zəngilan) axşam qaranlığı, axşamçağı ◊ Şəvinix’ düşəndə (Zəngilan) – axşam qaranlığı düşəndə. – Şəvinix’ düşəndə kəndə çatdıx. Şəvinix’ çalan vaxtı (Zəngilan) – axşam qaranlığı düşəndə, axşamçağı. – Şəvinix’ çalan vaxtı bizə iki adam… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • şam — f. 1) axşam; 2) axşam yeməyi; 3) gecə. Şami firqət ayrılıq gecəsi; şami qəriban 1) İmam Hüseynin öldürüldüyü gün (məhərrəm ayının onuncu günü); 2) ölən adamın birinci gecəsi; həmin gecə ölən üçün verilən xeyrat; 3) m. böyük matəm; kədər, qüssə;… …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • gün — 1. is. bax günəş 1 və 2 ci mənalarda. Gün işığı. Gün çıxar, aləm görər. (Ata. sözü). Gəldi günortaçağı, gün qızarıb yanırdı. S. V.. Gün iki cida boyu qalxmışdı. M. C.. Gün əyilmək – axşama yaxın günəş üfüqdən çəkilmək. Gün lap əyilir, şər qarışır …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qabaq — 1. is. 1. bot. Qarpız, qovun və xiyar cinsindən, yerə yayılan iriyarpaqlı bir bitkinin uzunsov, ya girdə, sarımtıl və ya yaşıl meyvəsi; balqabaq, kudu. Qabaq tağı şamama verməz. (Ata. sözü). 2. məc. dan. Dadsız, tamsız qovun, qarpız və s.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»